Molen Geesina
Langs de Ruigenhoeksedijk in Groenekan staat een prachtige korenmolen: molen Geesina. De molen is hoog op een stelling gebouwd, waardoor hij de wind goed kan vangen. De molen is vernoemd naar de vrouw van de vroegere molenaar. Dankzij haar spaarzaamheid kon de molen in 1939 worden gerestaureerd.
Molenbezoek en winkel
Openingstijden
Zaterdag 11.00 – 17.00 uur (april-oktober)
Zaterdag 11.00 – 16.00 uur (november-maart)
Adres
Ruigenhoeksedijk 32, Groenekan
Contact
Dagelijks brood
Met korenmolens werd graan gemalen voor het dagelijks brood. Al in de oudheid maalden mensen hun graan. Aanvankelijk (in de Romeinse tijd) met de hand door het gebruik van twee over elkaar wrijvende stenen. Later met rosmolens en pas vanaf de 13de en 14de eeuw met molens die door water of wind werden aangedreven.
Korenmolens staan meestal in steden, stadjes en dorpen. Om voldoende wind te vangen tussen de overige bebouwing staan ze op een verhoging. Vanaf de stelling (een soort balkon) kan de molenaar de wieken naar de wind draaien. De wieken drijven de as aan, die de maalstenen laat draaien. De maalstenen malen het graan tot meel.
Historie van Molen Geesina
De molen werd in 1843 gebouwd als stellingmolen en kreeg de naam ‘De Groene Kan’. Na 1900 werd tegen de molen een machinekamer gebouwd. Hierin stond een zuigasmotor die de molen aandreef. In 1911 werd de molen gekocht door Abraham Schuurman. Rond 1930 raakte hij buiten bedrijf vanwege een bedrijfsverhuizing naar De Bilt, maar in 1939 liet Schuurman een omvangrijk herstel uitvoeren omdat het bedrijf weer naar Groenekan terugkwam. Deze restauratie was mogelijk dankzij de spaarzaamheid van zijn vrouw. Daarom werd de molen omgedoopt van ‘De Groene Kan’ in ‘Geesina’.
Gedurende de Tweede Wereldoorlog heeft de goed uitgeruste molen veel gemalen. Na de oorlog ging men weer malen in De Bilt en kwam de molen wederom stil te staan. In 1968 besloot men toch weer verder te gaan in Groenekan en werd de molen voor een tweede keer gerestaureerd. Aangezien Schuurman het gehele interieur en de verbeteringen aan het wiekenkruis zelf moest betalen werd de binnenzijde eenvoudig afgewerkt. Vanaf de jaren tachtig trad het verval in, waarna in 1994 de wieken verdwenen.
Restauratie
Ruim vijftien jaar lang stond er in het dorp alleen een molenromp. In 2011-2012 heeft Utrechts Landschap de molen gerestaureerd en voorzien van wieken. Sindsdien kon de molen weer draaien en malen. In 2017 is de massieve molenromp gerestaureerd. Door lekkage en bevriezing bestond er bijna geen verband meer tussen de buiten- en binnenschil. Dat vormde een groot probleem, want bij het draaien en malen komen zulke grote krachten vrij, dat de veiligheid in het geding kwam. Tijdens de restauratie is de stenen romp voor een deel afgebroken en opnieuw opgemetseld. Speciaal hiervoor zijn 42.000 ijsselsteentjes gebakken door steenfabriek Vogelensangh in Deest.
Molen stilgezet
Eind 2021 heeft Utrechts Landschap de molen stilgezet. Uit onderzoek bleek dat de lasnaden van de wiekenroeden niet dik genoeg waren. Omwille van de veiligheid van molenaars, bezoekers en omwonenden is de molen stilgezet. Op dit moment werkt Utrechts Landschap aan een herstelplan voor de molen.
Bouwjaar en type molen
1835 – ronde stenen stellingmolen