Column: bollen en mollen
De herfst lijkt maar geen echte herfst te willen worden. Met temperaturen passend bij een Hollandse zomer én de voortdurende droogte, had ik tot op heden nog maar weinig zin om met bloembollen aan de gang te gaan. Toch, wie nu niet plant, heeft in het vroege voorjaar geen lente te vieren en dus aan de gang met die hap! Privé ben ik diverse potten en kuipen aan het voorbereiden. Met tulpen, sneeuwklokjes en krokussen. In het vroege voorjaar kan ik dan her en der kleur toevoegen in een ongetwijfeld nog sombere tuin.
Op het werk gaan er dit najaar een kleine 100.000 bolletjes, verspreid over acht landgoederen en buitenplaatsen, de grond in. Zo krijgt Beerschoten extra kleur door paarse wilde hyacinten, blauwe grote sneeuwroem en licht- en donkerroze cyclamen. Op landgoed Oostbroek, bekend om z’n vele sneeuwklokjes, zullen botanische tulpjes dit voorjaar de tuinmuur een bonte aanblik geven. Terwijl de majestueuze zomerklok, de grote zus van het sneeuwklokje, de slootkanten een maagdelijk wit uiterlijk bezorgt. Dit gaat natuurlijk niet allemaal vanzelf. Met de hulp van vele vrijwilligers worden de bolletjes gepoot. Tijdens de natuurwerkdag op zaterdag 3 november gaat een horde vrijwilligers de bolletjes op Oostbroek toevertrouwen aan de aarde. Dit is tegelijk het hoogtepunt van de bollencampagne alsook de afsluiting van het bollenplantseizoen. Natuurlijk kunt u gerust zelf nog wat bolletjes planten in uw tuin maar het hoogseizoen is voor de meeste bolletjes dan wel voorbij.
Euh Joris, wat hebben die mollen uit de titel te maken met bollen? O ja… Als de herfst begint is het u misschien opgevallen dat er steeds meer molshopen verschijnen in de graslanden en op de gazons. Dit komt omdat de mollen zich langzaam meer naar het aardoppervlak begeven. In de droge zomer vertrekken immers alle regenwormen, het hoofdvoedsel van de mol, naar diepere grondlagen en de mol reist met ze mee. In de herfst gebeurt precies het omgekeerde.
Sommige mensen vinden die molshopen verschrikkelijk en gaan op barbaarse wijze met klemmen of vergassing deze nuttige diertjes te lijf. Ik doe hier niet aan mee. De grond van de molshopen meng ik met bladcompost en zo stel ik mijn eigen potgrond samen. Hier gedijen mijn bloembolletjes prima op.
Overigens heeft het weinig zin om de mollen zo te vervolgen. Zodra je één mol hebt weggevangen neemt al snel een andere zijn of haar plaats weer in. Vechten tegen de bierkaai dus. Is er dan helemaal geen oplossing? Jazeker: er komt redding uit de bollenhoek. Plant en masse keizerskronen – Fritillaria imperialis aan. Ze zijn er in verschillende kleuren maar de oranje vind ik persoonlijk het mooist. Bijna een beetje kitsch die oranje kroon op een meter hoge stengel. Het grote voordeel, de geur van de bol kunnen mollen niet verdragen en met een beetje mazzel vertrekt dit gronddiertje naar de buren. Lukt dit niet helemaal? Leer leven met een molshoop, het is immers maar tijdelijk en geniet van de keizerlijke plant!
Joris Hellevoort
boswachter Utrechts Landschap
