De grote wolbij: een fascinerende stadsbij
Jan de Jong (76) is de PR-vrijwilliger van het Amerongse Bos en publiceert activiteiten op websites, in kranten en op social media. In dit blog deelt hij zijn kennis en enthousiasme over insecten die voorkomen op de Utrechtse Heuvelrug.
De grote wolbij is een opvallende bijensoort die je op de gehele Utrechtse Heuvelrug kunt tegenkomen, vooral in stedelijke gebieden. Met een grootte van 10 tot18 millimeter en een zwart-geel kleurenpatroon lijkt hij wel wat op een wesp. De mannetjes zijn iets groter dan de vrouwtjes en hebben vijf zwarte stekels aan hun achterlijf en lange witte beharing aan de voorpoten.
Leefgebied en gedrag
In Nederland is de grote wolbij een echte stadsbij. Je kunt ze vooral zien van mei tot begin september, met een piek in juni en juli. Ze komen voor in plantsoenen, parken en tuinen, maar soms ook langs zonnige bosranden. Wolbijen zijn wilde bijen en leven solitair. De mannetjes verdedigen hun territorium rond nectarplanten fel tegen indringers, waarbij ze zelfs grotere hommels niet schuwen.
Nestelen en voortplanting
De grote wolbij nestelt in holtes en op allerlei andere plaatsen zoals bloempotten, spleten in muren of zelfs sleutelgaten. Soms gebruiken ze insectenhotels, maar vaker schuilen of slapen ze daar alleen. Het vrouwtje maakt nestkamertjes die ze bekleedt met wollige plantenharen. Deze haren knipt ze van harige planten en neemt ze mee naar het nest. In elke nestkamer legt ze een papje van stuifmeel en nectar, waarop ze een eitje legt. Na ongeveer zes dagen komt het eitje uit en de larve voedt zich drie weken lang met het papje, waarna ze een cocon spint en overwintert.
Levenscyclus
Na ongeveer tien maanden als eitje, larf en pop te hebben geleefd, komen de volwassen wolbijen in het voorjaar tevoorschijn. Ze hebben dan nog ongeveer 80 dagen om voor een nieuwe generatie te zorgen. De grote wolbij is een fascinerende bijensoort die een belangrijke rol speelt in onze stedelijke ecosystemen. Heb je deze bijzondere bij al eens in je tuin gezien?
Jan de Jong – Vrijwilliger Amerongse Bos
